آشنایی با حافظه مجازی (Virtual Memory) و کاربرد آن در سیستم برای کمک به RAM

همه ما می‌ دانیم، ‌ویندوز به مرور زمان، تمایل به کندی در عملکرد دارد. دلیل آن هم برمی‌ گردد به اضافه شدن حجم برنامه‌ ها ‌روی سیستم عامل و نیاز به پردازش آن‌ ها و ذخیره داده‌ های مربوط به آن‌ ها در رم، در طی زمان. بهترین راه حل برای برطرف ساختن این مشکل، استفاده از Virtual Memory در سیستم است. بگذارید شما را با این قابلیت و کاربرد آن بیشتر آشنا سازیم.

سیستم شما دو نوع حافظه دارد؛ یک حافظه از نوع HDD یا SSD که از سوی سیستم عامل برای ذخیره داده‌ ها همچون انواع فایل‌ها، مستندات، موسیقی فیلم و… استفاده می‌شود و یک حافظه رم که مخصوص ذخیره‌ سازی داده‌های مورد استفاده در برنامه‌ هاست.

در حالی که حافظه HDD یا SSD برای ذخیره‌سازی بلند‌مدت داده‌ها مفید است، ‌حافظه رم بسیار ناپایدار بوده و برای ذخیره اطلاعات در کوتاه مدت و با سرعت دسترسی بالا مناسب است. رم ‌حافظه‌ای موقت برای ذخیره و پردازش داده‌های برنامه‌های در حال اجرای سیستم است.

در این میان، حافظه مجازی یا Virtual Memory ـ از این پس آن را VM می‌نویسیم ـ یک قابلیت بسیار کاربردی است، به ویژه اگر سیستم شما ‌کمبود حافظه دارد.‌ زمانی که سیستم از حداکثر رم موجود استفاده کند و بیش از آن برای استفاده در دسترس نباشد، در این صورت از VM که گاهی آن را فایل Swap نیز می‌نامند، به عنوان یک رم موقتی استفاده می‌کند.

این کار از طریق استفاده از بخشی از حافظه HDD یا SSD به عنوان رم صورت می‌گیرد. این کار به سیستم اجازه می‌دهد ‌تعداد و میزان بیشتری از برنامه‌ها و داده‌های مربوط به آن‌ها را اداره کند. البته در این میان، عملکرد سیستم در سرعت چندان قابل ملاحظه نخواهد بود، زیرا سرعت رم بسیار بالا‌تر از سرعت HDD است.

پس زمانی که سیستم با کمبود اساسی حافظه رم روبه‌رو شود، VM وارد بازی خواهد شد. برخی از داده‌های موجود در رم به این بخش یا فایل منتقل می‌شوند تا فضای کافی برای ذخیره داده‌های سایر برنامه‌ها در رم ایجاد شود.

شاید شما نیز در برخی ‌موارد با پیغام خطایی در سیستم خود مواجه شده باشید که اشاره به آن دارد که سیستم شما دچار کمبود VM است؛ پیغام خطایی شبیه به این؛

این پیغام هنگامی نمایش داده می‌شود که میزان VM تعریف شده در سیستم عامل برای اداره کمبود رم کافی نیست. برای حل این مشکل می‌توانید خود اقدام به افزایش حجم VM کنید. به شکل پیش فرض ویندوز میزان VM را برابر با میزان رم سیستم تعریف می‌کند. برای مثال چنانچه رم سیستم شما برابر با ۴ گیگابایت باشد، به همین میزان VM در سیستم تعریف خواهد شد.

اما می‌توانید عملکرد سیستم خود را با افزایش این میزان، بهبود دهید. ویندوز به شما اجازه می‌دهد تا سه برابر میزان رم نصب شده ‌روی سیستم خود حجم VM را افزایش دهید؛ هرچند توصیه می‌شود ‌برای ثبات سیستم این میزان تا ۴.‌۵ گیگابایت محدود شود.

برای افزایش میزان VM در منوی استارت عبارت System را جستجو کنید و در زیر بخش Control Panel، گزینه System را انتخاب کنید تا پنجره System Information نمایش داده شود.

کاربران ویندوز ۸ و ۸.۱ می‌توانند همین کار را از طریق Charm Bar صورت دهند. بعد از باز شدن پنجره، اطلاعات سیستم از پنل سمت چپ گزینه Advanced System Settings را انتخاب کنید و در پنجره ای که باز می‌شود به تب Advanced بروید.

در این پنجره ‌روی دکمه Settings در ذیل بخش Performance کلیک کنید.

سپس دوباره در پنجره جدید ‌به تب Advanced بروید و از بخش Virtual Memory ‌روی دکمه Change کلیک کنید. تنظیمات پیش‌فرض سیستم‌ خودکار میزان VM را اختصاص داده است. برای تنظیم دستی، تیک گزینه Automatically Manage را بردارید و سپس درایوی که می‌خواهید میزان VM آن را تعیین کنید، برگزینید.

پس از این، اقدام به تعیین کمترین و بیشترین میزان مورد نظر خود برای VM کنید. در نظر داشته باشید که کمترین میزان قابل تعیین برای ‌۱۶ مگابایت و بیشترین میزان قابل قبول، سه برابر رم سیستم است. بعد از تعیین مقادیر بر ‌دکمه Set کلیک کنید.

به این ترتیب، شما میزان VM سیستم را افزایش داده‌‌اید. تنها نکته‌ مانده این است که معمولا افزایش میزان VM نیاز به راه‌اندازی دوباره سیستم عامل ندارد، ولی کاهش آن مستلزم Restart سیستم است. در نتیجه قبل از تغییرات، برنامه‌‌های خود را بسته و فایل‌های خود را ذخیره کنید.

منبع : تابناک

آشنایی با حملات DDoS

شاید شنیده‌اید که گاهی یک سایت و یا سرویس در اثر حملات DDoS از کار افتاده است. اما ماهیت DDoS چیست؟ حملات آن چگونه صورت می‌گیرد و چرا مقابله با آن کار دشواریست؟ در این مقاله به بررسی پاسخ این سؤالات خواهیم پرداخت.

DDoS مخفف عبارت Distributed Denial of Service است و به هدف از کار انداختن موقت و یا دائمی یک وب‌ سایت و یا سرور انجام می‌شود. حملات DDoS از گذشته‌ای نسبتاً دور وجود داشته‌اند و معمولاً هم برای بیان اعتراض به کار برده می‌شدند. شاید اولین حمله DDoS را بتوان مربوط به سال ۱۹۹۵ و شبکه Strano Network دانست که در اعتراض به سیاست‌های هسته‌ای دولت فرانسه انجام شد. اما چرا حملات DDoS روزبه‌روز قوی‌تر شده و مقابله با آن دشوارتر؟

چگونه می‌ توان یک حمله DDoS ترتیب داد؟
برای پاسخ این پرسش چند جواب وجود دارد. به‌طور مثال در حال حاضر نرم‌افزار رایگانی به نام High Orbit Ion Cannon یا به اختصار HOIC وجود دارد که به هر فردی اجازه می‌دهد به‌راحتی با ایجاد ترافیک ساختگی بر روی سرورهای یک وب‌سایت با استفاده از اسکریپت‌های سفارشی سرور را از کار بیندازد.

هر فردی با یک رایانه می‌تواند این نرم‌افزار را دانلود کرده، آدرس URL سایت دلخواهی را وارد کرده و منتظر بماند تا HOIC عملیات ایجاد کاربران جعلی را به امید ایجاد اضافه‌بار یا اصطلاحاً Overload روی سرور اجرا کند. البته تصور نکنید که حالا می‌توانید این نرم‌افزار را دانلود کرده و فیس‌بوک را در چند ساعت از کار بیندازید! در واقع هرچه تعداد کاربرانی که از HOIC به‌صورت هم‌زمان یک‌سایت را هدف گرفته‌اند بیشتر شود احتمال overload شدن نیز بیشتر خواهد بود.

حمله DDoS پیشرفته‌تر چگونه انجام می‌شود؟

البته از کار انداختن سرور پلی‌استیشن نتورک کار دشوارتری است و دیوید لارسن مدیر ارشد فناوری شرکت امنیتی Corero اعتقاد دارد هکرها ترکیبی از حملات DDoS با botnetها را اجرا کرده‌اند. botnet یک شبکه از سرورهای کامپیوتری است که برای اتصال و انجام یک عملیات واحد برنامه‌ریزی و طراحی شده‌اند. هر فردی می‌تواند یک botnet کرایه کند و با بودجه کافی و ترکیب آن با حملات Ion Cannon بار فوق‌العاده زیادی روی سرور PSN وارد کند. تصور کنید هزار کامپیوتر که همگی از ابزارهای DDoS مشابه برای ساخت اکانت‌های جعلی استفاده کرده و سعی کنند به شبکه PSN وارد شوند. در مدت کوتاهی هزاران گیگابایت اطلاعات در هر ثانیه به سرور وارد شده و از کار انداختن چنین شبکه‌ای کار پیش پا افتاده‌ای جلوه خواهد کرد. لارسن همچنین اعتقاد دارد احتمالاً مهاجمان به جای مورد حمله قرار دادن سرور اصلی PSN، سرورهای لاگین کردن را مورد هدف قرار داده‌اند و overload کردن این سرور هم کار نسبتاً آسان‌تری است. کافیست سرورهای DNS خارجی دستاری شوند تا شبکه PSN با اطلاعات بیش از حد بمباران شود. یک سرور DNS یا Domain Name System سروری است که وقتی کاربر نام یک وب‌سایت را تایپ کرده و کلید اینتر را فشار می‌دهد آن را به آدرس IP قابل فهم برای مرورگر تبدیل می‌کنند. اینترنت پر از سرورهای DNS است و بسیاری از آن‌ها به‌راحتی می‌توانند هدف هکرها قرار بگیرند.

چرا سونی نتوانست جلوی overload شدن شبکه را بگیرد؟

اما سونی پیش از این هم تجربه حملات DDoS را داشته و شبکه‌هایی مانند PSN و Xbox Live معمولاً زیاد در معرض این حملات قرار می‌گیرند. پس چرا آن‌ها نتوانستند حمله Lizard Squad را خنثی کنند؟

هرچند بدون جزئیات دقیق پاسخ دادن به این پرسش ممکن نیست اما لارسن حدس می‌زند از آن‌جا که مهاجمان به سرور لاگین PSN حمله کرده‌اند و به پهنای باند زیادی نیاز نبوده و از کار انداختن آن با حملات DDoS کار مشکلی نبوده است.

ابزارها در حال حاضر بسیار پویاتر شده‌اند و انسان و پروسه‌های انسانی نتوانسته خود را با سرعت این تغییرات وفق دهد.

گفتنی است سال ۲۰۱۱ شبکه PSN مورد حمله بزرگی قرار گرفت که اطلاعات میلیون‌ها کاربر این شبکه را فاش کرد و انتظار داشتیم سونی برای حملات هکری آمادگی داشته باشد. البته باید در نظر داشت که یک حمله DDoS تفاوت زیادی با نفوذ امنیتی دارد و بهتر است به جای هک کردن نام آن را سرریز کردن یا غرق کردن ترافیکی گذاشت. همچنین در ماه‌های اخیر این نوع حملات پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند تا حدی که روش‌های جلوگیری قدیمی مربوط به یکی دو سال پیش دیگر جوابگو نخواهد بود.

یکی از راه‌های رایج برای جلوگیری از حملات DDoS این است که وقتی مسئولان شبکه متوجه می‌شوند که حمله درحال صورت گرفتن و سرور در حال از کار افتادن است آن‌ها از تأمین کنندگان شبکه می‌خواهند تا کاری به نام “سیاه‌چاله” یا Blackholing انجام دهند. به این ترتیب که تمامی ترافیک رسیده به شبکه را متوقف کرده و از overload شدن جلوگیری می‌کنند.

تا حدود یک و نیم سال پیش حملات DDoS بسیار ساده‌تر بودند. شما مشاهده می‌کردید که چنین حملاتی در حال انجام است و آن‌را سیاه‌چاله می‌کردید. ابزارها در حال حاضر بسیار پویاتر شده‌اند و انسان و پروسه‌های انسانی نتوانسته خود را با سرعت این تغییرات وفق دهد. حالا به یک سیستم ماشینی احتیاج دارید که همواره در حال جستجو و شناسایی چنین حملاتی باشد و بلافاصله به مقابله با آن‌ها بپردازد.

راه مقابله کنونی چیست؟

شرکت‌ها و هر فردی که شبکه‌ها را اداره می‌کند باید چندین حفاظ برای جلوگیری از چنین حملاتی به‌کار گیرد تا الگوهای غیرعادی ترافیک را شناسایی و آسیب وارده را کاهش دهد. او همچنین توصیه می‌کند کمپانی‌ها از سرویس‌های ابری استفاده کنند تا هنگام هجوم ترافیک سرورهای خودشان از خطر overload شدن محفوظ بماند. به گفته یکی از شرکت‌های امنیتی DDoSها روزبه‌روز پیشرفته‌تر می‌شوند و در حال حاضر هر ساعت حدود ۲۸ حمله شبیه به حمله به PSN رخ می‌دهد.

شاید در نگاه اول DDoS آن‌چنان هم خطرناک به نظر نرسد چرا که در واقع اطلاعاتی دزدیده نشده و کنترل سایت نیز خارج نخواهد شد و حتی یک deface ساده نیز رخ نخواهد داد اما برای سرویس‌های حیاتی از کار افتادن شبکه می‌تواند صدمات جبران ناپذیری وارد کند.

مزایا و خاصیت‌ های درمانی چای سبز

نوشیدن چای سبز برای سلامتی بسیار مفید می باشد و کمک می‌کند وزن انسان متعادل بماند. در این مقاله درباره‌ مزایا و خاصیت‌ های درمانی چای سبز به بحث و بررسی پرداخته شده است.

چرا چای سبز؟

هزاران سال است که از چای سبز به عنوان یک دارو در مناطق مختلف جهان استفاده می‌شود. منشأ آن کشور چین است ولی امروزه از این نوشیدنی پر خاصیت به طور گسترده‌ای در قاره‌ی آسیا استفاده می‌شود. این مصرف گسترده به دلیل خواص درمانی بی‌نظیر این چای است که از این خواص می‌توان به کاهش فشار خون و جلوگیری از ابتلا به سرطان اشاره کرد. همه ما به خوبی می‌دانیم که خواص چای سبز خیلی بیشتر از خواص چای سیاه است و علت این تفاوت هم در فرآیند تولید این دو چای نهفته است. در تولید چای سیاه از فرآیند تخمیر استفاده می‌شود در حالی که پروسه تولید چای سبز اجازه استفاده از فرآیند تخمیر را به تولیدکنندگان نمی‌دهد. در نتیجه، چای سبز تولید شده دارای مقدار فراوانی آنتی‌اکسیدان و پلی فنول است که این مواد به چای سبز در حفظ و نگه‌داری خاصیت‌های درمانی بی‌نظیرش کمک شایانی می‌کنند.

در این مقاله لیستی از خواص بی‌نظیر و شگفت‌انگیز چای سبز بیان شده است-شاید از برخی از این خواص درمانی بی‌اطلاع بوده‌اید، ناگفته نماند برخی از این خواص چای سبز هنوز هم در محافل علمی مورد بحث و آزمایش است بنابراین اگر می‌خواهید از چای سبز برای مصارف درمانی و دارویی استفاده کنید خواهش می‌کنم ابتدا با پزشک معتمد خود مشورت کنید.

کاهش وزن: چای سبز متابولیسم بدن را افزایش می‌دهد. پلی فنول موجود در چای سبز سطح اکسیداسیون چربی‌ها و میزان تبدیل غذا به کالری توسط بدن را تشدید می‌کند.

دیابت: ظاهراً چای سبز با تنظیم سطوح گلوکز سرعت افزایش قند خون بعد از غذا خوردن را کاهش می‌دهد؛ که این امر مانع از افزایش انسولین و در نتیجه ذخیره چربی‌ها می‌شود.

بیماری قلبی: دانشمندان فکر می‌کنند، چای سبز با کار بر روی پوشش داخلی عروق خونی، به آرام ماندن و مقاومت بهتر در برابر تغییرات ایجاد شده در فشار خون کمک می‌کند. یکی دیگر از فواید بی‌نظیر چای سبز جلوگیری از تشکیل لخته‌های خونی ست که علت اصلی حملات قلبی به حساب می‌آیند.

سرطان مری: مصرف چای سبز خطر ابتلا به سرطان مری را کاهش می‌دهد. یکی دیگر از فواید بی‌نظیر چای سبز کشتن سلول‌های سرطانی بدون آسیب رساندن به بافت سالم اطراف آن‌هاست.

کلسترول: چای سبز میزان کلسترول بد موجود در خون را کاهش می‌دهد و در عین حال موجب افزایش نسب کلسترول خوب به کلسترول بد در خون می‌شود.

آلزایمر و پارکینسون: گفته می‌شود مصرف چای سبز زوال ناشی از آلزایمر و پارکینسون را به تأخیر می‌اندازد. مطالعات انجام شده بر روی موش‌ها نشان داده که چای سبز از مرگ سلول‌های مغزی جلوگیری می‌کند و موجب ترمیم سلول‌های مغزی آسیب دیده می‌شود.

پوسیدگی دندان: مطالعات انجام شده نشان داده که آنتی‌اکسیدان‌های شیمیایی “کاتچین” موجود در چای سبز قادر است باکتری‌ها و ویروس‌هایی که موجب گلودرد، پوسیدگی دندان و سایر مشکلات مربوط به دهان و دندان می‌شود را از بین ببرند.

فشار خون: مصرف منظم چای سبز، خطر ابتلا به فشار خون بالا را کاهش می‌دهد.

افسردگی: سیانین یک آمینو اسید است که به طور طبیعی در برگ چای یافت می‌شود. یکی از خواص این آمینو اسید آرام‌کنندگی و اثر آرامش بخشی ست که به انسان می‌دهد و همین ویژگی یکی از مزایای بی‌نظیر چای سبز محسوب می‌شود.

ضد ویروس و ضد باکتری: ترکیبات ضد ویروس و ضد باکتری موجود در چای سبز، این چای را به ماده‌ای بی‌نظیر برای درمان انواع بیماری‌ها از آنفلوانزا تا سرطان کرده است. در برخی مطالعات دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که چای سبز مانع از گسترش بسیاری از بیماری‌ها می‌شود.

مراقبت از پوست: ظاهراً مصرف چای سبز موجب کاهش چین و چروک و علائم پیری می‌شود. این خاصیت چای سبز به دلیل عملکرد آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی این چای بی‌نظیر است. تمام مطالعات انجام شده چه بر روی انسان و چه بر روی حیوانات ثابت کرده‌اند که مصرف موضعی چای سبز می‌تواند اثرات مخرب و منفی تابش نور خورشید بر روی پوست را کاهش دهد.

چقدر چای سبز استفاده کنیم؟

موارد ذکر شده در این مقاله تنها برخی از خاصیت‌های درمانی بی‌نظیر این چای است اما بهتر است بدانید که نمی‌توانید با مصرف تنها یک لیوان چای سبز در هر روز از تمام خواص درمانی آن بهره‌مند شوید. نظرات متفاوتی درباره مقدار مناسب چای سبزی که باید روزانه مصرف کنیم وجود دارد – برخی می‌گویند بهتر است دو لیوان استفاده کنیم در حالی که عده‌ای مصرف پنج لیوان چای سبز در روز را توصیه می‌کنند و تعدادی هم توصیه می‌کنند که تا ده لیوان در روز هم می‌توانیم از این چای خوش‌طعم استفاده کنیم. اگر می‌خواهید از این نظرات پیروی کنید بهتر است از یک مکمل چای سبز استفاده کنید.

مطلب دیگری که باید به آن اشاره کرد کافئین موجود در چای سبز است- بنابراین اگر به کافئین حساسیت دارید بهتر است تنها یک لیوان چای سبز در هر روز استفاده کنید. چای سبز هم چنین حاوی تانن هاست (که موجب کاهش جذب آهن و اسیدفولیک توسط بدن می‌شود.)، بنابراین اگر باردار هستید یا تصمیم دارید باردار شوید چای سبز نمی‌تواند چایی ایده آل برای شما باشد. می‌توانید از مخلوط چای سبز با دیگر مواد مقوی مانند زنجبیل استفاده کنید.

با این همه خواص درمانی و سلامتی بی‌نظیری که چای سبز دارد تعجبی ندارد که چرا اکثر افراد جامعه نوشیدن آن را به هر چیز دیگری ترجیح می‌دهند.

نرم افزار نقشه ماهواره ای گوگل (Google Earth v7.1.3)

Google Earth یک برنامه جالب برای مشاهده کامل کره زمین در گوشیهای آندروید میباشد. با این نرم افزار شما میتوانید عکس هایی ماهواره ای تمامی نقاط مختلف جهان به همراه نام مکان و توضیحات کامل آنها را در گوشی آندرویدی خود ببینید. شما تنها با یک انگشت میتوانید به هر مکانی که بخواهید سفر نمایید. این برنامه تمام مکان ها و ساختمان های معروف را به صورت سه بعدی نمایش داده و شما را به آنجا خواهد برد.

مشخصات

نوع فایل:  apk
حجم فایل:  8.78 مگابایت
منبع:  www.vafadownload.ir

راهنمای نصب

توجه: در صورت خرابی لینک دانلود در قسمت نظرات همین مطلب به ما گزارش دهید.

دانلود مستقیم بر روی گوشی با استفاده از بارکد QR
شما می توانید با استفاده از نرم افزار بارکد خوان بدون اتصال گوشی به کامپیوتر فایل را مستقیماً بر روی گوشی خود دانلود نمایید.

- راهنمای استفاده از بارکد خوان QR
- بارکد QR چیست؟

رمز فایل:

www.vafadownload.ir

طرز تهیه ماهی شکم پر

ماهی شکم پر همیشه یکی از لذیذترین غذاهای دریایی بوده است و عاشقان ماهی آنرا به هر غذایی ترجیح می‌دهند. با آشپزی آلامتو همراه شوید تا دستور پخت یک ماهی شکم پر خوشمزه را یاد بگیرید.

ماهی شکم پر

مواد لازم :

ماهی ۱ عدد
گشنیز خرد شده ۲۵۰ گرم
پیاز خرد شده ۱ عدد
سیر خرد شده ۲۵۰ گرم
تمبرهندی به میزان لازم
گردو ۵۰ تا ۱۰۰ گرم
ادویه، نمک و فلفل و زردچوبه به میزان لازم
روغن سرخ کردنی به میزان لازم

 

طرز تهیه :

ماهی را کاملاً تمیز کرده و داخل شکم آن را خالی می کنیم.
مقداری نمک به ماهی می زنیم و می گذاریم مدت نیم ساعت بماند.
سپس آن را کاملاً شسته و با دستمال تمیز خشک می کنیم.
پیاز و سیر را رنده می کنیم و همراه با زرد چوبه، ادویه، فلفل و گشنیز خرد شده(درصورت تمایل مقدار کمی هم شوید) در یک ظرف می ریزیم و کمی سرخ می کنیم.
درب ظرف را می بندیم. بعد از ۱۰ دقیقه، آب تمبرهندی را به آن اضافه کرده و پس از ۲ تا ۳ دقیقه ظرف را از روی اجاق بر می داریم.
مواد فوق را داخل شکم ماهی قرار داده و آن را با نخ یا خلال دندان می بندیم.
در یک ظرف مقداری آرد و زرد چوبه می ریزیم و ماهی را آرام در آن می غلطانیم ، یا آرد وزرد چوبه را روی سطح ماهی می پاشیم.
سپس ماهی را در ماهیتابه سرخ می کنیم تا هر دو طرف آن طلایی شود.

نکته :
به جای تمبرهندی می توان از آب لیمو یا آب نارنج نیز استفاده کرد.
به جای گشنیز و سیر می توان از پیاز داغ و گردو استفاده کرد.